Na początek warto wiedzieć, że na rynku dostępne są żwirki zbrylające, które wchłaniają wilgoć
i tworzą w ten sposób specyficzne grudki z nasiąkniętych już elementów. Żwirki niezbrylające natomiast opadają na dno kuwety, podczas gdy czysty żwirek pozostaje na górze.
Najpopularniejsze są żwirki drewniane, silikonowe i te najtańsze – z glinki bentonitowej lub sepolitowej. Te ostatnie często posiadają już w swoim składzie neutralizator zapachów, niestety bardzo pyli i w żadnym razie nie powinien znaleźć się w kuwecie smakosza tego typu substancji.
Jeśli kot zje żwirek z glinki bentonitowej lub sepolitowej, może dojść do zapchania jego jelit i zgonu.
Najdroższy, jednak także najbardziej wydajny wśród żwirków jest żwirek silikonowy.
Dostępne są zarówno wersje bezzapachowe, jak i z lekką nutą zapachową. Zużyty żwirek silikonowy nie prezentuje się estetycznie, gdyż przybiera żółtą barwę. Ma to jednak swoją pozytywną stronę – łatwo jest usunąć zabrudzoną substancję. Trzeba wiedzieć, że część kotów nie akceptuje tego rodzaju żwirku, gdyż ma on formę dużych i twardych kamyczków. Warto zatem najpierw przetestować żwirek w małym opakowaniu, zanim skusimy się na zakup większej, ekonomicznej wersji.
Żwirek drewniany to zdecydowanie najlepsza forma wypełnienia kociej toalety, choć sam produkt nie należy do najtańszych. Dużą zaletą jest fakt, że nie przykleja się on do kociej sierści- nawet w przypadku ras długowłosych. Po zużyciu żwirek możemy wyrzucić nawet do toalety. W pełni ulega on biodegradacji. Żwirek drewniany lubi większości kotów. Znacznym plusem jest to, że żwirek nawet po połknięciu przez kota nie jest w stanie mu zagrozić.